ربیع یادآور شیرین‌‌ترین خاطره‌ی هر مؤمن است. یادآور تولد نوزادی است که با طلوع زندگی‌اش، ظلم، ستم، شرک و بت پرستیِ جهان آن روز را به زانو درآورد. شکسته شدن دیوان مدائن و خاموش شدن آتشکده فارس بی‌جهت و تصادفی نبود. 
وجود عزیزش بیا‌ن‌گر حق و عدالت برای کل جهانیان محسوب می‌‌گردد. هم چنانکه خداوند در قرآن جاوید، او را( ‌رحمة للعالمین) معرفی می‌‌کند. آری او واقعاً رحمت برای همه جهانیان است. 
در مدت کوتاه عمرش نهایت تلاش و ایثار را برای امتش داشت. از ایثار جان، مال، خانواده، فرزند و عزیزترین سرمایه‌اش،( ‌یعنی وقتش) برای سعادتمند شدن انسان‌ها دریغ نورزید. نه تنها برای اقوام و دوستان بلکه برای هر غریب و بیگانه، برده و آزاده، مرد و زن، پیر و جوان و کودک، سرشار از مهر، محبّت و عاطفه بود و مصلحت دیگران را بر خویش ترجیح می‌‌داد. نمونه‌ی عملی از اخلاق قرآن و به تعبیری قرآن متحرک بود، تا جایی که خداوند هدف از بعثتش را کامل کردن مکارم اخلاق می‌‌شمارد." إنما بُعثَتُ لأتمم مکارم الاخلاق"( ‌مسند البزار)
 مومن‌‌ترین فرد را، بهترین از نظر اخلاق معرفی می‌‌کند. و بهترین افراد در این زمینه کسانی هستند که با همسران خود بهترین رفتار را دارند. رسول الله( ‌صل الله علیه و سلم) خود الگویی تمام عیار در این زمینه بود." أَكْمَلُ الْمُؤْمِنِينَ إِيمَانًا أَحْسَنُهُمْ خُلُقًا وَخِيَارُكُمْ خِيَارُكُمْ لِنِسَائِهِمْ خُلُقًا"( الترمذي)
آری او بهترین فرد برای خانواده‌اش و یار و یاور ضعیفان و مسکینان بود، حتی در حق حیوانات نهایت رحم و مروت را به کار می‌‌برد و در عرصه‌ی علم، تلاش و فعالیت، با توجه به مسائل و مشکلات عدیده، هیچ وقت خستگی، ناامیدی، افسردگی و... در وجود مبارکش رخنه پیدا نمی‌کرد، بلکه وجودش سراسر امید، تحرک و نشاط بود. او به سلاح( ‌صبر وسعه‌ی صدر) و پشتیبانی تکیه گاه استوارش، پروردگار بی‌همتا و توانا آراسته بود.
 در برخورد با اقشار مختلف و دیدگاه های متفاوت، رفتار متناسب داشت، طوری که همه شیفته‌ی برخورد خوب او شده بودند و بسیاری از سران کفر و فرماندهان نظامی جبهه‌ی مخالف، تحت تأثیر خلق و خوی حسنه‌ی ایشان اسلام می‌‌آوردند! 
آری ایشان مربی حاذق و ماهری بودند. چرا که پرورده‌ی دست پروردگارش با منهج ربانی بود. منهجی که برای همه‌ی اقشار مختلف در همه‌ی دوران‌ها و مکان‌ها قابل اجراء و با فطرت بشریت سازگاری است. هر چه از سرور و مولای عزیزمان بگوئیم کم گفته‌ایم.
برادر و خواهر مؤمن:
 لحظاتی بیندیشیم، ببینیم ما به عنوان یک مسلمان و تابع، چند درصد از صفات و اخلاق سرمشق و الگوی برتر خود را در زندگی فردی و اجتماعی متجلی ساخته ایم؟ 
آیا ما به خود زحمت داده‌ایم حداقل یک بار هم که شده سیره‌ی فردی و اجتماعی خودِ رسول الله( صل الله علیه و سلم) را با دقت مطالعه کنیم تا اسوه‌ی خود را آن طور که هست بشناسیم؟
سروران عزیز اگر ما به فکر خود نباشیم و در عملکرد خود نظری نیفکنیم، چگونه انتظار داریم در آینده‌ی نزدیک که با چشم سر با حقایق قبر و قیامت روبرو می‌‌شویم، از رسول الله که شافع امت است، طلب شفاعت کنیم؟
روزی که به نص صریح قرآن، روزی است که هیچ چیزی جز قلب سلیم به درد صاحبش نمی‌خورد:
" يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ * إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ" آن روزی که اموال( ‌یعنی نیروی مادی) و اولاد،( ‌یعنی نیروی انسانی)، به کسی سودی نمی‌رساند. 
بلکه تنها از اموالش که در راه آفریدگار صرف و از اولادی که در مسیر پروردگار رهنمود کرده باشد، سود می‌برد. کسی که با دل سالم( ‌از بیماری کفر، نفاق و ریا) به پیشگاه خدا آمده باشد».[ الشعراء/ 88-89]
اگر می‌‌خواهیم خود را محک بزنیم و معیاری برای سنجش اعمال خود داشته باشیم، آیات زیر را مرور کنیم. آن جا که خداوند در وصف پیروان واقعی رسول الله( صل الله علیه وآله و سلم) می‌‌فرمایند:" قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ" بگو: اگر خدا را دوست می‌دارید، از من پیروی کنید تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشاید، و خداوند آمرزنده‌ی مهربان است[ آل‌عمران/ ٣١] 
" لَّا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولَٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَٰئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ" یعنی: مردمانی را نخواهی یافت که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشند، ولی کسانی را به دوستی بگیرند که با خدا و پیغمبرش دشمنی ورزیده باشند، هرچند که آنان پدران، یا پسران، یا برادران، و یا قوم و قبیله‌ی ایشان باشند. چرا که مؤمنان، خدا بر دل هایشان رقم ایمان زده است و با نفخه‌ی ربّانی خود یاریشان داده است و تقویتشان کرده است، و ایشان را به باغ های بهشتی داخل می‌گرداند که از زیر( ‌کاخ‌ها و درختان) آن‌ها رودبارها روان است، و جاودانه در آن جا می‌مانند. خدا از آنان خوشنود، و ایشان هم از خدا خوشنودند. 
اینان حزب یزدانند. هان! حزب یزدان، قطعاً پیروز و رستگار است [ المجادلة/ ٢٢]
آری با بررسی معیار ثبات ایمان به خدا و روز آخرت در می‌‌یابیم که: 
محبت نزدیک‌‌ترین عزیزان را زیر مجموعه‌ی محبت به خود و رسولش معرفی می‌‌کند. تا جایی که وقتی ما توانستیم دوستی و عشق واقعی الله و رسولش را در قلب خود جای دهیم، جای امیدواری است که بتوانیم این چشمه‌ی زلال را در اعمال خود در دنیا و نتیجه و پاداش آن را در آخرت ببینیم. 
با توجه به جریان اسفبار توهین به مقام والای حضرت رسول در جوامع کفر و الحاد که در سال‌های اخیر رخ داده است و واکنش جمهور مسلمانان نسبت به این مسأله، معلوم می‌‌شود که غیرت مسلمانی، در قلوب افراد نهفته است. 
ولی فقط این کافی نیست، بلکه شایسته است عملاً در صحنه باشیم و به دنبال آن، مرد میدان عمل در تبعیت از اسوه‌ی حسنه خود باشیم. 
چراکه طبق فرمایش قرآن این امر یک واجب شرعی محسوب می‌‌گردد. 
" وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ" چیزهائی را که پیغمبر برای شما( ‌از احکام الهی) آورده است، اجراء کنید و از چیزهائی که شما را از آن بازداشته است، دست بکشید. از خدا بترسید که خدا عقوبت سختی دارد[ الحشر/ ٧] 
و آیاتی که خداوند، مستقیم اطاعت خود را با اطاعت رسولش همراه ساخته است، به عنوان ختم کلام بیان می‌‌کنیم و ترجمه و تفسیر آن را به شما مشتاقان دیدار رسول الله( صل الله علیه و سلم) واگذار می‌‌نماییم:
(1) قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ[ آل‌عمران/ ٣٢]
(۲) وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ [آل‌عمران/ ١٣]
(۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا[ النساء/ ٥٩]
(۴) وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَاحْذَرُوا فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ [المائدة/ ٩٢]
(۵) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنفَالِ قُلِ الْأَنفَالُ لِلَّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ[ الأنفال/ ١]
(۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ[ الأنفال/ ٢٠]
(۷) وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِين[ الأنفال/ ٤٦]
(۸) قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَيْكُم مَّا حُمِّلْتُمْ وَإِن تُطِيعُوهُ تَهْتَدُوا وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ[ النور/ ٥٤]
(۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ[ محمد/ ٣٣]
(۱۰) أَأَشْفَقْتُمْ أَن تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ[ المجادله/ ١٣]
(11) وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ[  التغابن/ ١٢]
  والسلام علی من اتبع الهدی 
اول ربیع 1438ه-ق